กฎหมาย และ กฎเกณฑ์การขนส่ง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่   14959/2556

ขายฝาก ขยายเวลาไถ่  ลาภมิควรได้

 

ป.พ.พ. มาตรา 496
ป.พ.พ. มาตรา 406
ปวิพ. มาตรา 142 

หนังสือสัญญาขายฝากที่ดินมีกำหนดเวลาสามปีนับแต่วันทำสัญญาและไม่ปรากฏมีการทำหลักฐานลง  ลายมือชื่อ การขยายกำหนดเวลาไถ่   เมื่อโจทก์ชำระเงินสินไถ่แก่จำเลย เพราะเข้าใจว่า ยังมีสิทธิที่จะไถ่ที่ดินที่ขายฝากได้ แม้จำเลยจะรับชำระเงินไว้จากโจทก์ก็ไม่ทำให้โจทก์มีสิทธิไถ่ที่ดินที่ขายฝากคืนจากจำเลยได้  แต่เป็นเงินที่จำเลยรับไว้โดยปราศจากมูลอันจะอ้างกฎตามหมายได้ และเป็นทางให้โจทก์เสียเปรียบ จึงเป็นลาภมิควรได้  จำเลยจึงต้องคืนเงินดังกล่าวให้แก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ยตามกฎหมาย
        ********************************************************

      ย่อและรวบรวมโดย :        ทนายศศินันท์ จงธนพิพัฒน์ 
                                    Ms. SASINUN CHONGTHANAPIPAT
                                    SASINUN ATTORNEY AT LAW
                                             รับว่าความทั่วราชอาณาจักร  ปรึกษากฎหมาย
                                             คดีแรงงาน  คดีแพ่ง  ครอบครัว มรดก  ผู้บริโภค สัญญา และ
                                             ด้านกฎหมายอื่นๆ
                                    (THAI & ENGLISH)  (Tel.  089-8811786)