บทความ

สวัสดีท่านผู้อ่านที่เคารพครับ

    ขอเล่าเรื่องประสบการณ์ของคนที่ทำงานในยุทธจักรโลจิสติคเมื่อประมาณ ๓๐ ปีก่อน
 
     สมัยก่อนถ้าไปถ้าในคนวงกลาง จะพบว่า ระบบการขนส่งระบบคอนเทนเนอร์ได้เริ่มมาพร้อมกับคนรุ่นนี้ ทำให้การขนทางทะเลโดยใช้คอนเทนเนอร์ เป็นภาชนะ เพื่อการขนส่ง
มันการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ทำการขนส่งมีประสิทธิภาพและลดต้นทุนอย่างมาก  ทั้งทำให้เกิดการประหยัดเนื้อที่ในการขนส่งให้มีการใช้เนื้อที่ในการระวางเรือบรรทุกอย่างสูงสุดคนยุคนั้นจะมีคนที่เรียนจบจากสาย คอมเมอร์ หรือสายพาณิชย์ หรือเทียบเท่าแค่ระดับ ปวช เท่านั้น  แต่เรียนวิชาภาษาอังกฤษเป็นหลักทุกวิชา  ไม่ว่าจะเป็นกฎหมาย บัญชี เลข ชวเลข พิมพ์ดีด หลักการเขียนจดหมายธุรกิจ เลขานุการ หลักไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ    แค่นี้เท่านั้น  และมีเป็นลูกหลานคนจีน จึงได้เปรียบเรื่องภาษาจีน  โดยมีการเรืยนภาษาจีนในเวลาเย็นหรือเรียนพิเศษ   คนสมัยนั้นจะมีการถูกบังคับให้ท่องศัพท์  เลิกเรียนทุกคนต้องมาทำงานบ้านหรืองานที่ร้านค้าที่พ่อแม่ทำ  ทุกคนได้รับการฝึกความอดทน ไม่มีเวลามาเล่นคอมพิวเตอร์เกมส์เหมือนเด็กสมัยนี้ลูกคนไหนเรียนไม่ได้เรื่อง  ก็จะถูกให้เลิกเรียนมาทำงานบ้าน ช่วยค้าขาย  หรือ ทำงานในโรงงาน   เพราะ คนที่เรียนจบได้ระดับปริญญาตรีจะมีน้อยมาก  แค่เรียนทำคอมเมอร์ก็เรียนว่าเก่งมาก   คนที่เรียนมาก็สามารถทำงานได้เพราะเรียนในสมัยนั้นจะมีเพียงไม่กี่สายเรือ  เรือสายที่เด่นดังจะเป็นเอเยนต์ชื่อ อีสเอเชียติส   ซึ่งถ้าท่านไปถามคนเก่า หรือ สว ก็จะทราบว่าท่านจะจบจากสถาบันหรือ บริษัทนี้ทั้งนั้น เพราะบริษัทเรีอสายนี้จะมีการสอนที่เป็นระบบดีมากมีคู่มือการทำงานที่ค่อนข้างจะ
ดีในสมัยนั่น  ซี่งตำราเรียนในสมัยนั้นหาไม่มี และที่เหลือก็จะเรียนจากประสบการณ์     ถ้าคุณอยากจะเป็น คนที่เก่งในวงการโลจิสติก คุณต้องทำงานมีระบบอย่างฝรั่ง ขยันทำงานแบบคนจีน  มีความยิ้มแย้มแบบคนไทย  ไม่ใช้ทำงานแบบไทย  อย่างเดียว 

     ข้อเสียของคนไทยก็คือความไม่คอยรีบเร่งหรือ รวดเร็ว อย่างคนจึน     การค้าหลายอย่างที่คนไทยต้องอาศัยคนสิงค์โปร์ เพราะเราทำงานข้า  ตอบ อีเมล์ช้า  คนสิงค์โปร์จะไม่
ทำงานแบบนี้  เขาจะตอบ อีเมล์ ทันที  มีการทำ ไปไฟร์  ไว้  แบบเรื่อง การเสนอราคา   เรื่อง เรียกร้องค่าเสีย เรื่อง  การติดตามงาน เรื่องปัญหาที่ยังค้างไม่จบ   ไม่ใช่ อ่านอีเมล์ เสร็จ  โยนเข้าขยะลูกเดียว   ถ้าไม่สามาถหาคำตอบได้  คนไทยจะเงียบไม่ตอบ  แต่คนสิงค์โปร์ ไม่เด็ดขาด  เขาจะตอบว่า จะติดตามหรือตรวจสอบให้  แล้วจะแจ้งให้ทราบในวันพรุ่งนี้    พอได้คำตอบก็จะตอบทันที 

     เวลาลูกค้าให้ตามงานอะไรก็จะ ให้ สำเนาให้ลูกค้าดูว่าตามไปถึงไหน  ไม่ใช่บอกว่าของไม่เสร็จแค่นี้ต้องมีการเขียนตามโรงงานผู้ผลิต หรือ ตามตารางเรือให้ลูกค้า  ให้มีการ แสดงความคึบหน้า    ถ้าทำผิดให้ เขียนขอโทษทันทีไม่ต้องกลัวเสียหน้า ถ้าคู่ค้าทำอะไรให้สำเร็จ ก็รีบ ขอบคุณ  ทุกปีใหม่  ต้องส่งคำอวยพรไปให้ทุกครั้ง  ถ้าอะไรเป็น กฎระเบียบหรือกฎหมาย ควรจะสร้างไฟร์ ไว้  เวลามีปัญหาจะได้อ้างได้   ควรจะรู้จักใช้ตารางเวลาของโปรแกม Windows ถ้าจะให้ควรที่หามือถือที่ไม่แพงมาและรองรับตารางเวลาของ Windows  และ  อีเมล์ ได้เวลาที่เราไปประชุมข้างนอกจะได้ตอบอีเมล์ได้  และ ตารางเวลาก็จะเตือนเราได้ว่าวันนี้มีนัดอะไร

     ในอนาคตเด็กรุ่นใหม่ที่จะเข้าวงการควรจะต้อง พูดได้ไม่ต่ำกว่า ๕ ภาษา  อังกฤษ ผรั่งเศส  สเปน  จึน  และ ไทย  เพราะว่าแค่เด็กสมัยนี้ ภาษาอังกฤษ  ก็ไม่สามารถแล้ว  ทำไมผมถึงต้องบอกให้พูดภาษามากขนาดนั้น  เพราะถ้าคุณเป็นคนรุ่นใหม่ และพูดได้ยิ่งมาก คุณยิ่งมีโอกาสจะก้างหน้าในอาชีพนี้มาก  เวลาที่ผมไปเมืองจีน และพูดภาษาจีนได้คนที่นั้นจะยอมเราได้  เพราะจะรู้สึกว่าเราเป็นพี่น้องกัน ตกลงอะไรก็ง่ายขึ้น ถ้าคุณพูดได้ ๕ ภาษาคุณจะสามารถไปทั่วโลกได้ชาวโลจิสติกจะต้องเป็นคนที่เข้าใจ และสามารถเข้าหาพูดคุย มีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดี

     ถ้าคุณเป็นคนคุยกับคนอื่นไม่ได้ อย่างได้คิดมาเข้าทำงานในวงการนี้เลย  นอกจากนี้ จะต้องมีความซื่อสัตย์ไม่คิดขโมย ของของคนอื่น โดยเฉพาะสินค้าของลูกค้าที่มาใช้บริการ   ต้องมีคติ  ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน  ถ้าให้ผมเลือกระหว่าง คนฉลาดที่ขี้โกง กับคนซื่อโง่แต่ขยัน  ผมจะเลือกคนหลัง   เพราะผมคิดว่าผมสามารถ สอนคนที่ไม่ฉลาดให้เก่งได้ ผมจะพยายามเลือกนักศึกษาใหม่ที่ชอบทำกิจกรรมมากกกว่า เด็กเรียนเก่งแต่ไม่สนใจกิจกรรม   ไม่มีน้ำใจ คนที่ไม่น้ำใจจะทำงานในวงการนี้ไม่ได้ เพราะ เวลาที่เราทำงาน เราจะทำงานเป็นทีม  เราจะต้องเป็นที่สามารถแก้สถานการณ์ได้ ทันที เวลาที่เราขนสินค้าไม่ทัน   บางครั้งไม่ใช่ความผิดเรา เราก็ต้องยอมรับ และขอโทษลูกค้า หรือต้องยอมหักเงินเดือนของเราเพื่อช่วยชดใช้ความเสียหาย ที่เกิดกับลูกค้า ในกรณีที่ไม่อยู่ในความรับผิดชอบของบริษัทประกัน   บางครั้งเวลาเราเห็นว่าเป็นเรื่องด่วน  เป็นปัญหาใหญ่  เราควรแก้ปัญหาให้ลูกค้าทันที  ควรจะโทรศัพท์ทางไกล ก็อย่าขี้เหนียว

    เด็กรุ่นใหม่ไม่คอยพูดคุย จะ ใช้คอมพิวเตอร์ทั้งวัน  พูดแบบสั้น ใช้ภาษาผิด ๆ  ซึ่งในชีวิตของการทำงานนั้น เราจะต้องมีการใช้ความอดทนและสุภาพ  ใจเย็นการสนทนาเพื่อธุรกิจจะได้ไม่สะดุด  บ่อยครั้งที่จะเห็นคนทำงานนั่งโต๊ะติดกันไม่คุยกัน  ต้องให้เพื่อนส่งเอกสารให้   มันเป็นเรื่องที่ไม่ควรเกิดในองค์กรของเราคนที่สนใจจะเข้าวงการนี้ ต้องตั้งเป้าก่อนว่าจะทำงานในส่วนไหน ของโลจิสติก   แต่งานหลักของโลจิสติก จะแบ่งออกเป็น ๓ ส่วนหลัก คือ 

     ๑.งานทางด้านเอกสาร เกี่ยวกับการพิมพ์เอกสาร จัดเอกสาร  การสื่อสารกับคนภายนอก ทั้งในและต่างประเทศ

     ๒.  งานทางด้านฝ่ายการตลาด และลูกค้าสัมพันธ์  

     ๓. ฝ่ายบริหาร  รวมถึงการทำบัญชี และธุรการ   มนุษย์ คอมพิวเตอร์ หรือโปเกมอน    และ 

     ๔  งานทางด้านฝ่ายปฎิบัติการ ทั้งทางด้านการขนย้าย วางแผนการเส้นทาง  ดูแลการบรรจุ  ทั้งจัดเก็บ   ใช้แรงงานและรวมทั้งคนขับรถยก รถบรรทุก

     เวลาวันหยุดก็ต้องขยันดูหนังต่างประเทศบ้าง  ฟังเสียงในฟิลม์ บ้าง  เพราะจะได้ฝึกสำนวน และได้เรียนรู้วัฒนธรรม ประเพณี เช่น เวลารับประทานอาหารเสร็จ  ชาวจีนจะให้ขับลมในกระเพาะอาหาร ให้เสียงดัง แสดงว่าเรากินอิ่มมาก  คนที่เลี้ยงอาหารเราจะรู้สึก พอใจ และภูมิใจ ว่าเรายินดีและสนุกกับการรับประทานอาหารที่ดีเลิศ  แต่ถ้าทำกริยาอย่างนี้กับคนฝรั่งเขาจะถือว่า หยาบคายมาก  เป็นต้น

     ขยันเปิด อินเตอร์เนต  หา  keyword      คำ ว่า  LOGISTIC,  FREIGHT FORWARDER,  MULTIMODAL, TRANSPORTATION,SUPPLY CHAIN MANAGEMENT ,  SHIPPING , FREIGHT.   CARGO.  คุณจะพบความหมายดีที่คุณไม่เคยเจอและเป็นหาความรู้ไม่รู้จบเกี่ยวกับ อาชีพนี้

    ถ้ายังไม่พอ ก็ขอแนะนำให้เข้า website   สมาคมตัวแทนขนส่งสินค้าทางอากาศ  สมาคมรับจัดการขนส่งระหว่างประเทศ สมาคมชิปปิ้ง  ก็จะพบหลักสูตรที่เกี่ยวกับ โลจิสติกที่น่าสนใจ  ที่เป็นพื้นฐาน และจะเป็นบันไดให้เข้าวงการได้ง่ายขึ้น

    เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาผมได้ดูทีวี มีรายการหนึ่งเป็นการแสดงละครเวทีสด  มีตอนหนึ่งที่ทำให้ผมอดเป็นห่วงเกี่ยวกับประเทศไทยในอนาคต  มีแต่คนจบปริญญาตรี แต่หางานทำไม่ได้ คนไทยในอนาคตไม่ทำงานหนัก  เอาคนงานต่างชาติเช่น  ลาว เขมร พม่ามาทำ  แล้ววันดีคืนดี พวกเขาก็เรียกค่าแรงขึ้น สร้างปัญหา เรืยนรู้เรื่องการขุมนุมเป็นเครื่องมือต่อต้านเจ้าของกิจการในไทย  ขอขึ้นค่าแรง และสวัสดิการเท่าคนไทยคนไทยที่ใข้แรงงานในปัจจุบัน  ก็อายุมาก แก่มากขึ้น  แต่มีใจอยากทำงาน  ผมได้อ่านบทความหนึ่งในหนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษฉบับนึ้ตอนที่นั่งอยู่ในห้องน้ำก็ได้ไอเดียว่า  ทำไมเราไม่เอาเครื่องครึ่งคน ครี่งหุ่นนี้มาพัฒนา  และใช้กับคนงานพันธุ์อีด แต่ไม่มีแรงมาใช้  เพราะมันเป็นเครื่องยนต์ที่ช่วยให้ คนที่อายุมากหรือแรงน้อยสามารถยกของหนัก เหมือนคนหนุ่มหรือ แรงงานพม่า ลาว เขมรเพราะเครื่องมือนี้สามารถลดแรงที่ออกถึง ๖๒%  ซึ่ง คนญี่ปุ่นตอนนี้ก็มีปัญหา
เหมือนกันในขณะนี้ 

     ในอีก ๑๐ ปีข้างหน้ารุ่น เบบี้บูม จะเริ่มเข้าวัย  ทอง   แต่เด็กไม่ทำงาน เพราะ เป็น เด็กเทพ กันหมด หรือ คนจีนเขาเรียกว่า  ฮ่องเต้น้อย ก็จะเต็มบ้านเต็มเมือง  บางคนสอนไม่
ได้แล้ว เพราะพวกเขาโตเป็นผู้ใหญ่  พวกเราก็ต้องรับกรรมกัน   พวกเราคนรุ่นเบบีบูมต้องช่วยตัวเอง   ผมคิดว่าเครื่องมือนี้มันทำงานได้ ดี  และเหมาะกับอาชีพโลจิสติกของเราในอนาคตมาก เพราะเรามีพนักงานที่เป็นไทยที่มีความซื่อสัตย์ และมีอัธยาศัยที่ยิ้มแย้มที่คน พม่า  ลาว เขมร ไม่คอยมี   และการสื่อสารก็เป็นอุปสรรค  เด็กรุ่นใหม่คนไทย ก็ไม่มายก กล่อง หรือรุ่นปัจจุบัน   แถมยังยืดอายุคนทำงานได้ยาวนานมากขึ้น แทนที่จะเกษียณอายุ แค่ ๕๕ ปี  เดี๋ยวประเทศยุโรป  และ สิงค์โปร์  สนับสนุนให้คนทำงานเกษียณอายุ ๗๐ ปี แล้ว เพราะรัฐบาลจะได้ประหยัดเงินค่ารักษา ถ้าคนสูงอายุสามารถทำงานได้  คนญี่ปุ่นจะอายูยืนเพราะเขาไม่อยู่เฉยๆ    รอวันตายหลังอายุ เขาจะมีการวางแผน ทำงานที่ธุรกิจขนาดย่อย ต่อหลังเกษียณทันที   เพราะอยู่เฉยๆ อยู่ได้อย่างเก่งก็ ๖ เดือนก็เริ่มสมอง ฝ่อ  และร่างกายก็เริ่ม หมด สภาพอย่างรวดเร็ว  ถ้าเราหาอะไรทำหลังเกษียณ แม้ไม่มีรายได้ดีเหมือนตอนที่เราทำงาน   แต่มันจะสร้างความสบายใจ และแสดงถึงว่าชีวิตเรายังมีคุณค่า  ถ้าอยู่เฉยๆ เงินเก็บก็จะหมด เพราะ ใช้จนหมด หรือ อาจจะถูกเด็กหลอกเงินไปจนหมด   มีพนักงานที่เกษียณจากบริษัทคนหนึ่งเขามีความสามารถติดต่อลูกค้าต่างชาติได้  เขาได้ลูกค้าของบริษัทของผมไปทำงานโลจิสติก  โดยใช้บ้านของเขาเป็นที่ทำงาน  แล้วมาส่งงานบางส่วนให้บริษัทผมทำงาน  เราก็สนับสนุนเขา  มีผู้จัดการโรงงานส่งออก หลายคนเวลา หลังเกษียณ  ก็รับงานส่วนประกอบที่ตัวเองถนัด เอาไปรับช่วง เป็น subcontractor มากมาย  ทำให้ ผู้จัดการที่เกษียณได้มีโอกาสเป็นเถ้าแก่ ตอนบันปลายของชีวิต  ดีกว่า ไม่ทำอะไรเลย  แล้วจะไม่กำไรมากมาย แต่ก็ช่วยประทังชีวิต ได้  ถ้า โชคดีกำไร เยอะก็เอาไปทำบุญ เมื่อ เวลาจากโลกนี้ จะได้ขึ้นสวรรค์

    ไอ้เครื่องที่ผมแนบมาให้ดูนี้ สื่บเนื่องมาจากที่ประเทศญี่ปุ่นมี งานชาวนา ชาวสวนที่เป็นงานหนัก ที่คนรุ่นใหม่ในญี่ปุ่นไม่ยอมทำมีแต่ คนสูงอายุทำซึ่ง สองในสามของชาวนาญี่ปุ่นมีอายุ ๖๕ ปีขึ้นไป  ทั้งเรื่องกฎหมายเรื่องการใช้แรงงานต่างชาติของประเทศญี่ปุ่นที่ไม่มีความแน่นอน

     ศาสตราจารย์ชิเกคิ โตยาม่า (Professor Shigeki Toyama)  และทีมงานได้ออกแบบ เครื่องชุดช่วยเพิ่มกำลัง  ณ มหาวิทยาลัย  the University of Agriculture  and Technology  ในโตเกียว   เขาบอกว่าจะออกทำตลาดในปี ค.ศ. ๒๐๑๒  โดยที่โครงสร้างจะประกอบด้วยมอเตอร์ ชนิดเล็กแปดตัว ช่วยให้ร่างกายของทำงาน และควบคุมโดย ระบบ เซ็นเซอร์  มันสามารถทำงานด้วยคำสั่งทางเสียงคน มันสามารถยกของหนักน้ำหนักได้ ถึง  ๓๑ กิโลกรัม  เจ้าเครื่องนี้มีสนนราคา หนึ่งล้านเยน หรือ สามแสนสี่หมื่นบาท  แต่ถ้ามีการผลิตเป็นจำนวนมากจะมีราคาที่ ถูกกว่านี้มาก   ถ้าวิศวกรไทยก็คงจะถูกว่านี้เยอะ ข้อมูลรายละเอียดหาอ่านได้จาก  website www.innocreative.com

     สุดท้ายนี้คิดว่าประเทศไทยจะได้เริ่มเดินเครื่องส่งออกได้อย่างเต็มที่ หลังจากการเมืองเริ่ม จะมีความสว่างจากตะวันที่ปลายอุโมงค์ จงเป็นสุขเป็นสุขเถอะอย่างได้เบียดเบียน ซึ่งกันและกันเถอะ

หยก แสงตะวัน