สวัสดีครับ ห่างหายไประยะหนึ่ง คิดถึงจังเลยครับ ผมได้มีโอกาสพูดคุยกับ หยก แสงตะวัน ผู้เชี่ยวชาญ ด้าน Shipping ซึ่งได้ให้โอกาสเล่าเรื่องดี ๆ ที่เกี่ยวกับระบบ shipping เมืองไทย ที่ท่านได้ให้ไว้ว่า ระบบเตือนให้ขอใบอนุญาตก่อนการนำเข้าสินค้า และส่งออกสินค้า
คุณ หยก แสงตะวันบอกว่า จากที่ผ่านมาพบว่ายังมีความบกพร่องในเรื่อง Shipping ของไทย หยกบอกว่า
เนื่องจากหน่วยการราขการได้รับการร้องเรียนจากผู้ประกอบการ หรือจากประชาขน เกี่ยวกับสินค้าที่นำเข้ามาจากต่างประเทศสร้างปัญหา เช่น สินค้าที่นำเข้าจากประเทศจีนโดยเฉพาะเครื่องไฟฟ้าไม่ได้มาตรฐาน พอใช้ไปเกิดระเบิด ไฟไหม้ ราคาถูกแต่ไม่ปลอดภัย ทางหน่วยงานที่เกี่ยวกับวัดมาตรฐาน เช่น มอก ก็ทำหน้งสือไปให้ทางกรมศุลกากรให้ห้ามนำสินค้า ดังกล่าว ต้องขอใบอนุญาต ก่อนนำของเข้า มีหน่วยงานราชการ ประมาณ 30 หน่วย และ ได้ ออก กฎหมายและกฎกระทรวงต่าง ๆ ประมาณ 90 กว่าบท มาให้กรมศุลกากร ป้องกับ และห้ามมิให้นำเข้าก่อนได้รับอนุญาต สินค้าบางอย่างต้องส่งตัวอย่างก่อนนำเข้า และมีปัญหาเครื่องการตรวจสอบ และพิสูจน์ แต่มีข้อสังเกตว่าไม่สามารถพิสูจน์ ในรายละเอียด เนื่องจากเทคโนโลยี่เราไม่ได้รองรับ ก็ยากที่จะพิสูจน์ และเป็นปัญหาให้เกิดการโต้แย้ง
การนำเข้าโดยไม่รับใบอนุญาตส่วนใหญ่ จะต้องลงเอยด้วย การลิบเป็นของแผ่นดิน เพราะฉะนั้น ผู้ประกอบการที่นำเข้าต้องเพิงระวังในความเสียหายนี้ สินค้าบางตัวเช่น เกมส์กด ห้ามนำเข้าแต่ก็มีการลักลอกนำเข้าเป็นเรื่องธรรมดา แต่สามารถนำส่วนประกอบมาผลิตในไทย ได้ ส่วนสุรา บุหรี่ นั้น สามารถนำเข้ามาได้ ในจำนวนจำกัด แต่ถ้านำเข้าเป็นจำนวนมากต้องขอใบอนุญาต จาก กรม สรรพสามิต
ปัญหาอีกอย่างซึ่งบริษัทเรือ ตัวแทนเรื่อ หรือ บริษัทรับจัดการขนส่งระหว่างประเทศต้องประสบคือ ปัญหาที่ผู้นำเข้าทิ้งสินค้าเพราะไม่มีใบอนุญาต แล้ว ขบวนการการลิบหรือยึดโดยระบบราชการที่สับซ้อน และ ล่าข้ามาก ทำบริษัทเอกชนที่เกี่ยวกับการขนส่งต้องรับภาระค่าใช้จ่ายท่าเรื่อ และค่าเช่าตู้คอนเทนเนอร์ ซึ่งผู้นำเข้าที่ไม่รับผิดชอบและไม่มีความรู้เรื่องกฎหมายกฎระเบียนเกี่ยวกับการนำเข้าว่าต้องใบอนุญาต
บางครั้งค่าใช้เป็นจำนวน แสนกว่าบาท บริษัทประกันทางทะเล ก็ไม่รับผิดชอบ เป็นผลให้ธุรกิจโลจิติคของประเทศต้องรับภาระค่าใช้จ่ายที่ใหญ่หลวงอันนี้โดยที่ ผู้ประกอบโลจิติคต้องเรื่ยนรู้ในสัญญาณอันตรายอันนี้ ซึ่งคนในวงการไม่ได้คำนึงถึง ยังมีตัวอย่างของสินค้าส่งออกที่ผิดกฎหมายอย่างไม้ผยุง มีขบวนการทำเป็นระดับชาติ โดยที่ผู้ส่งออกได้หลอก บริษัทเรื่อและบริษัทผู้ประกอบการโลจิติดว่า เป็นสินค้าอื่นๆ และลักลอกสินค้าโดยไม่ได้ขอใบอนุญาต ทำให้ในขณะนี้ มีจำนวน 600 ตู้คอนเทนเนอร์ เป็น 2 ปี แล้ว โดยที่ทางหน่วยงานราขการได้ช่วยแก้ปัญหา ปล่อยสินค้าไม้เถือนเก็บไว้ในตู้คอนเทนเนอร์ ซึ่งเป็นการทำลายระบบโลจิติค และ สร้างต้นทุนการขนส่งระหว่างประเทศและระบบ โลจิติก ที่หลายรัฐบาลชูธงว่า ประเทศเราต้องลดต้นทุนโลจิติด แต่ปรากฎว่า ขั้นตอนและขบวนการในการไหลของตู้คอนเทนเนอร์ ยังมีอุปสรรค ทั้งที่ตู้คอนเทนเนอร์ เป็นที่ทราบกันในสากลโลกว่า เป็น ภาชนะหรือ ส่วนหนึงของพาหนะที่ช่วยส่งเสริมระบบโลจิติก ในที่สุดบริษัทเรื่อ หรือบริษัทเจ้าของตู้คอนเทนเนอร์ ก็จะขึ้นค่าเช่าตู้คอนเทนเนอร์ที่เข้าประเทศไทย คนที่จะรับภาระค่าใช้จ่ายอันนี้คือ ผู้ส่งออกสินค้าไทย และราคาของสินค้าของไทยเราก็จะไม่สามารถ แข่งกับตลาดโลก เจ้าของบริษัทเรื่อก็อาจจะยกเลิกให้บริการขนสินค้าเข้ามาในไทย ทำให้ไม่เกิดการแข่งขันในค่าระวางเรื่อ ในที่สุดเราต้องอาศัย ประเทศสิงค์โปร์ เป็นจุดถ่ายลำเรื่อ นั้นหมายถึงต้นทุนการขนส่งเราจะเพิ่มอีกไม่ต่ำกว่า 200 เหรียญสหรัฐ ทางออกที่น่าจะเป็นไปได้เรื่องใบอนุญาต ผ้ประกอบการนำเข้า ส่งออก และ บริษัทที่เกี่ยวกับด้านโลจิติกต้องมีความรู้เรื่องเกี่ยวกับใบอนุญาต แต่เป็นไปได้คือต้องอาศัยตัวแทนออก หรือผู้ขำนาญการศุลกากรให้ข้อมูลนี้ แหม๋พอได้ทราบอย่างนี้ ไม่ทราบว่า ท่าน ผู้ใหญ่อ่านแล้วมีความเห็นอย่างไรบ้างครับ
แวะเข้ามาทักทายกันได้ที่รายการวิทยุทุกเช้า FM 100.25 เจ็ดโมงครึ่งถึงแปดโมทุวันนะคราบ...
หยก แสงตะวัน
